زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابوالولید معن بن زائده شیبانی





ابوالولید معن بن زائده شیبانی، از اشراف و سخنوران عرب بود که دوران حکومت امویان و عباسیان را درک کرد. او از کارگزاران حکومت عباسی در یمن بود و وظیفه داشت تا شورش خوارج را سرکوب نماید. وی سرانجام به سال ۱۵۱ ق بر اثر توطئه خوارج کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالولید، معن بن زائدة بن عبداللّه بن مطر شیبانی، از اشراف و سخنوران عرب بود که دوران حکومت امویان و عباسیان را درک کرد. امویان او را گرامی می‌داشتند و پیوسته از شهری به شهری در حرکت بود هنگامی که عباسیان به حکومت رسیدند، منصور او را فرا خواند؛ امّا او پنهان شد و در صحراها گذران زندگی کرد.
در واقعه «یوم الهاشمیه» که گروهی از پارسیان (راوندیان) به خونخواهی ابومسلم برخاسته و کاخ منصور را محاصره کردند، او به مبارزه با شورشیان پرداخت و منصور را از مرگ نجات داد. هنگامی که منصور دریافت، وی معن بن زائدة است، او را بخشید و مورد احترام و از خواص خود قرار داد و حکومت یمن را به او سپرد تا شورش‌های خوارج را سرکوب کند.
شیبانی به یمن رفت و با سختی‌های فراوان دست به گریبان شد. چندی بعد در سال ۱۵۰ ق منصور او را برای به دست گرفتن حکومت سیستان و سرکوبی شورش خوارج به آن جا فرستاد. مدّتی در آن جا بود و چون در جنگ با خوارج شدت نشان داد و جمع زیادی از آنان راکشت، جمعی از خوارج با حیله در میان کارگرانی که برای معن خانه می‌ساختند، رخنه کرده و بر معن وارد شده او را کشتند. شاعران درباره او مدایح و مرثیه‌هایی دارند که بعضی از اینها را ابن خلکان و خطیب بغدادی در تاریخ بغداد آورده‌اند. معن بیشتر به عنوان ممدوح مروان بن ابی‌حفصه اشتهار دارد.

۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۵۰.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۲۴۴.    
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی،، ج۱۵، ص۳۱۶.    
۴. یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۸۴.    
۵. بلاذری، احمد، فتوح البلدان، ج۲، ص۳۸۴.    
۶. شمس‌الدین ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۱۶۶.    
۷. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۶۰۶.    
۸. ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۳۷.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۷۱.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.